2. Editie 2020
  3. Samen tegen ALS

Samen tegen ALS

Merlijn Ulrich
Closed You can't donate anymore
from €350 (130%)
 
Zondag 13 september fiets ik de Hollandse Etappe van de Giro di Muscoli. Mireille mag nog niet sporten, dus zij regelt de nevenzaken, zoekt sponsoren en valt jullie lastig. Op deze manier willen wij bijdragen om de neuromusculaire ziekte ALS in de toekomst tot staan te brengen. Wij vinden het geweldig dat je de tijd neemt om onze motivatie te lezen en overweegt om te supporten met een donatie. 
 
Wij houden een blog bij voor iedereen die graag meeleest hoe Merlijn deze bijzondere fietstocht ervaart en de voorbereidingen.
 
Samen krijgen we ALS de wereld uit!

Merlijn & Mireille 
View all
€5 12-09-2020 | 07:53
€50 30-08-2020 | 22:37 Omdat het moet!! Duh
€30 28-08-2020 | 19:42 Veel succes. <3
€20 23-08-2020 | 00:25 Voor het goede doel. Tegen spierziektes.
€5 21-06-2020 | 17:52
View all

€ 91.850,00

 13-09-2020 | 23:18 Dat is de tussenstand van de smak met geld dat de fietsers tot nu toe bij elkaar hebben gefietst. We weten allemaal, voor Gerben komt een medicijn te laat. Die wetenschap is heftig en keihard. Het is een meedogenloze ziekte. De manier waarop Gerben met ALS omgaat en alles er nog uit haalt wat er in zit, ik maak er een buiging voor. Het plezier wat hij samen met Jeanne nog uit het leven haalt, herinneringen maken, genieten van wat kan. Oneindig veel bewondering heb ik voor hem en Jeanne, de energie die zij steken in de strijd tegen ALS voor toekomstige patiënten en samen met Colin zijn uitdaging uitbouwden tot wat het nu is, de Giro di Muscoli.  Gisteren was de allereerste etappe, Londen, Maldon, Londen. Vandaag ging het dan toch echt gebeuren, de tweede - Ik doe het rustig aan – etappe van de epische fietstocht Giro di Muscoli werd gereden. Natuurlijk verloopt zo’n tocht nooit geheel vlekkeloos. Spaken doen lastig, banden gaan lek en afslagen worden af en toe gemist. Maar het weer was fantastisch, de sfeer geweldig en de drive enorm. Een kniesoor die dan naar een lekke band meer of minder kijkt. De organisatie had alles tot in de puntjes geregeld. Met alle huidige regelgevingen omtrent Covid-19 is dit niet altijd makkelijk geweest. Maar het is ze gelukt, het is ze gelukt om een sportief evenement en een gezellige dag vol samenhorigheid te organiseren voor het goede doel. Vanochtend om half zes ging de wekker, snoozen, nog even vijf minuutjes liggen, vijf over half zes, nog vijf minuutjes, dan gaan we er echt uit. Tien over half zes, we moeten nu toch echt het bed uit, doen alsof we wakker zijn en zorgen dat we over vijftig minuten klaar zijn om te vertrekken naar Hoek van Holland, want vijf over half zeven staat de Kamphuis delegatie voor de deur. Een cappuccino zo vroeg in de ochtend is nog meer genieten dan normaal, de overnight oatmeal met rode vruchten wordt met frisse tegenzin naar binnen geschoven. Here we go! Op weg naar de kust! “Wat een eind rijden he?”, zegt Merlijn tegen mij. Ik zie de realisatie toeslaan bij hem, straks ga ik “dat hele takke-end’ weer terug fietsen. In Hoek van Holland geeft de directeur van Stichting ALS, Gorrit-Jan Blonk, het startsein voor de Holland etappe. In kleine groepen wordt er vertrokken, iedere groep met een tracker op zak. Zo kan het thuisfront de gehele koers zien waar iedereen fietst en hoe laat ze waar aangemoedigd kunnen worden. Onderweg zijn er twee checkpoints met koffie, thee, soep en alles wat je als renner nodig hebt om zo’n eind te fietsen zonder om te vallen. Het tweede checkpoint is tevens het startpunt voor de fietsers die vanaf Utrecht naar Arnhem gaan fietsen, nog altijd een pittige afstand van 65 kilometer. Bij Siza Konings Jacht op de kemperbergerweg was de finish. Wat was het mooi om Gerben daar te zien, genietend van dit evenement, genietend van de mensen die de finish over kwamen. Het ontroerende moment met zijn broer Ron en goede vriend Colin, de initiator van dit succes, toen zij over de finish kwamen. Zij fietsen beiden de gehele GdM, op 27 september is de finish van de laatste van hun 16 etappes in zowel Arnhem als Fano. Het was bijzonder dit met zijn allen te doen. Fietsers, organisatie, sponsors, donateurs, wees trots, wat een bedrag hebben jullie tot nu toe binnen gehaald! Eigenlijk was het gekkenwerk, in drie maanden genoeg getraind zijn om de afstand van een touretappe te kunnen fietsen. Het was soms afzien, het was soms frustrerend, het was meer werk dan we vooraf hadden voorzien, het was veel pasta eten en ontbijten tegen heug en meug, het was benen masseren, kilometers vreten, energygelletje hier, energybar daar, maar het heeft ons veel gebracht. Het was het zo waard. Samen met anderen hebben we een geweldig bedrag binnen weten te halen en we zijn volledig verknocht geraakt aan fietsen.  
Read more